Murodjon Ahmadaliev: Bokschi bo'lsamda, meni Kaka deb chaqirishadi

– Murodjon, charm qo'lqop kiyishingiz tarixi bilan o'rtoqlashsangiz. Bu muxlislar uchun qiziq.

– Boksga qatnab yurgan o'rtoqlarimga qiziqqanman. Dadam maktabda jismoniy madaniyatdan dars berganlar. Sport zaliga ham o'zlari qo'limdan etaklab olib borgan. O'sha paytda besh-olti yoshdagi bola edim. Ikki-uch kun mashg'ulotlarni tomosha qilib, shug'ullanib ko'rdim. Qo'shni qishloqdan kelgan tengdoshim bilan sparring tushdim. SHu tariqa, boksdagi ilk jangimni yutib, muntazam shug'ullana boshladim. Avvaliga kichik-kichik musobaqalarda ishtirok etib yurdim. Keyinroq tajriba to'plab, katta ringga chiqdim.

– Ciceron “Eng katta g'alaba – o'z ustidan qozonilgani”, degandi.

– Xuddi shunday. Inson qachon mag'lubiyatga uchraydi? Uni tan olgan taqdirda. Ochig'ini aytaman, yoshligimda yutqazardim. Raqibning qo'li ko'tarilganida o'zimga-o'zim savol berardim: “Nega, qaerda xatoga yo'l qo'ydim?”. Mag'lubiyatlardan to'g'ri xulosa chiqarib, mashg'ulotlarga zo'r berdim. Menimcha, g'alabaga mag'lubiyat ortidan erishiladi.

– 2012 yilda Erevanda o'tkazilgan Yoshlar o'rtasidagi Jahon chempionatida engil vazn toifasida (49 kilogramm) ishtirok etgansiz.

– Ha, o'shanda...

Intervyuning to'liq qismini quyidagi sahifada o'qishingiz mumkin > > > Murodjon Ahmadaliev: Bokschi bo'lsamda, meni Kaka deb chaqirishadi