Diyor Imomxo'jaevdan: Esiz 9 yil…

CHempionatning quyi ligasida o'ntalikka arang kiradigan jamoa ildizi baquvvat bo'lgani uchun ham sport principlari indamaygina bir chetga chiqib qolganini ko'pchilik eslaydi. Birgina og'zaki buyruq bilan o'sha vaqtlarda “OTMK” deb yuritiladigan jamoa o'zini elitada ko'rgandi.

Bugun o'sha voqeaga to'qqiz yil to'lgan. Har xolda qaror egalari uyalib qolmadi. Yil bo'yi ligada jon saqlab qolish uchush kurash olib boradigan jamoalardan farqli o'laroq, “Olmaliq” navbatdagi “Metallurg”ga aylandi. O'xshatish uchun hech kimdan uzr so'ramayman, homiysi boshqa-boshqa bo'lgani bilan bu klublarning maqsad va vazifasida katta farq payqamaganman. Istasa har qanday raqibidan ochko oladi, istamasa ulashib yuborishda ham benazir.

SHunga qaramay bitta haqiqatni doim tan olganman, “Olmaliq” va “Metallurg”dek bo'lish uchun ham katta tajriba kerak. Vodiy klublarining Oliy Ligada arang yuradigan jamoalari sarf etayotgan pul bularnikidan ko'proq. Ammo natijasi yaxshi emas. Rustam Mirsodiqov va Igor SHkvirin faoliyati mana shu vajdan olib qaraganda ham menga yoqib kelgan, yashirmayman. Har xolda, yo'qdan bor qilishga harakat qiladigan murabbiylar.

Bugun Igor SHkvirin o'sha “Olmaliq”dan ketadigan bo'lib turibdi. Aslida bu oddiy hol, hech kim hech qaysi klubda bog'lab qo'yilmagan. Hatto Sarkisyandek odamni ham “Neftchi”dan olishgan. Biroq qanday qilib degan savol o'rtaga tashlanganida, bizdagi principlar har qanday kishining hafsalasini pir qiladi. 9 yil davomida “Olmaliq” uchun mehnat qilgan Igor SHkvirinni ham deyarli Sarkisyannikidek taqdir qarshi olgandek, menga shunday tuyuldi.

“SHaytanat” filmidagi bir voqeani eslab o'taman... maqolaning qolgan qismini "Erudit Sport" saytida o'qish mumkin.