Хайрулла Холиқов кичик мундиалларни талаб қилди. Менда эътироз бор

Бугун ҳамкасбим Хайрулла Холиқовнинг “Муносабат. ЎФФнинг янги президенти нималарга эътибор қаратиши керак”, деган мақоласи чиқди. Яхши ёзилган, ундаги барча фикрларга қўшилдим. Биттасидан ташқари.

Қўшилмаган жойимдан парча келтираман: “Янги раҳбар олдида аввало республикамиз бўйлаб болалар ва ўсмирлар футболини кўтариш, аёллар футболига эътибор бериш, ўсмирлар ва ёшлар терма жамоаларимизнинг мунтазам жаҳон чемпионатларида иштирокини таъминлаш, ҳали бажарилмаган вазифа — Олимпиада ўйинлари ва Жаҳон Чемпионатига чиқиш каби вазифаларни ҳал этиш туради”.

Футбол журналистикасида фаолият кўрсатишни бошлаганимдан буён ўз принципларимга кўра иш тутаман. Бунда болалар футболидан натижа талаб қилиш деган тушунчанинг ўзи йўқ. Истардимки, мамлакат футболининг кейинига шундай принцип бегона бўлмайди.

Балки Холиқовнинг ўзлари ҳам болалар футболидаги натижаларга қарши бўлсалар ажаб эмас. Шундай бўлса, ўсмирлар ва ёшлар термаларининг тинимсиз кичик мундиалларда ўйнашини талаб қилишлари тушунарсиз. Шу ерда эслатиб ўтиш керак, ўсмирлар футболи болалар футболининг интихоси, ёшлар футболи эса катта футболнинг ибтидосидир. Биз ортда қолган йиллар давомида мана шу икки фронт ишини нотўғри йўлга қўйдик.

Ўйлайсизки, сўнгги 2—3 йилда ёшлар ва ўсмирлар ЖЧга чиқа олмагани ЎФФ ёмон ишлаганидан дарак берадими? ЎФФ яхши ишламади деган фикрни илгари сурганим ҳолда айтаманки, унинг ёмон ишлаганини бу мезон билан ўлчамайман. Чунки бу юқорида айтганим принципга қарши боришим демакдир. Ўз вақтида ўсмирлар ва ёшларимиз кетма-кет мундиалларга борган вақтлар ҳам бўлди. Фақат сизга савол: бундан бир иш чиқдими?

Мексика қаҳрамонларини елкага олдик, кейингиларини бошга чиқардик. Аммо улар орасидан ақалли Россия Премьер-Лигасига тортадиган футболчи чиққани йўқ. Мамлакатнинг бугунги кундаги энг яхши футболчиси Одил Аҳмедов эса кичик мундиалда ўйнамаган. Шугина мисолнинг ўзи етарли эмасми?

Эски раҳбарият ўсмирлар ва ёшлар мураббийларидан натижа талаб қилгани учун ҳам ёшини кичиклаштирган футболчилар кўпайиб, футбол таг-томиридан узила бошлади. Убайдуллаев билан Мисрга борган Иван Нагаев ҳозир қаерда-ю, у билан тенгдош бўлган Старриж қаерда? Ахир биз ЖЧда инглизлар билан дуранг ўйнамаганмидик? Гейнрих, Зейтуллаев кабилар Иньеста, Маскераноларга қарши ўйнаган, аммо фарқи бор уларнинг, тўғрими? Мусаев йигитлари ЖЧда чорак финалга чиққандир. Лекин нима фойда борки, агар Франция, Уругвай каби термалар индамай 4 талаб гол уриб ташласа? Барибир фарқимиз яққол кўриниб турибди-ку.  

Нима демоқчиман. Бу каби натижалар миллий терма учун сариқ  чақалик аҳамиятга эга эмаслигини биз ортда қолган 8 йилда кўриб бўлдик. Марат Кабаевнинг 1991 йилда туғилган футболчилари ЖЧда ўйнамаса ҳам, тайинли футболчилар сонида уларнинг кўрсаткичлари Мисрда ўйнаган 89 ларникидан яхшироқ. Ўзимизча ёшлар футболида шерга ўхшаб қичқириб, катта футболда мушукча бўлганимиздан кўра, келинг, кичик мундиалларни планка деб олмайлик. Майли, Нуралиевнинг ҳозирги ўсмирлари бормасин ЖЧга, аммо таркибидан камида 6-7 нафар савияли йигитлар чиқсинки, биз катта футболда Эрон ёки Жанубий Корея олдида қалтираб турмайлик. Ёки ўша вариант — ЖЧда чорак финалгача борайлик-да, 6—7 йилдан кейин шу футболчиларни Олий Лигадан ҳам топа олмай юрайлик.