Жароҳатлардан азият чеккан, мусулмон немис билан бир хонада яшаган ва буюмларини "ўғирлатадиган" ОКМКнинг япониялик легионери билан яқиндан танишамиз
26 feb 13:00
News

Жароҳатлардан азият чеккан, мусулмон немис билан бир хонада яшаган ва буюмларини "ўғирлатадиган" ОКМКнинг япониялик легионери билан яқиндан танишамиз

Олмалиқнинг ОКМК клуби янги мавсум олдидан япониялик футболчини ўз таркибига қўшиб олди.

Наоки Сенага 1998 йил Японияда таваллуд топган. Футболдаги бошланғич таълимини "Йокогама" мактабида олган ва кейинчалик ўсмирлар жамоасига қабул қилинди.

Балоғат даврида у Шляттер касаллиги (Тизза бўғими пайининг болдир суягига бирикадиган жойида, тиззанинг пастки қисмида пайдо бўладиган яллиғланиш)га чалинди. Шу сабабли уч йил давомида кўплаб ўйинларни ўтказиб юборган, ҳатто унинг ёшлар жамоасига қабул қилиниши ҳам шубҳа остида қолганди.

Ўшанда ҳаммаси тамом, ортиқ ривожлана олмайман деб ўйлаб, бошқа касбнинг этагини тутиш ҳақида ўйлай бошладим. Ҳатто топшириш-топширмаслик борасида қарор қабул қилишда ҳам иккиландим. Бироқ синовлардан муваффақиятли ўтдим, бу мен учун ҳайратланарли иш эди.

Аста-секин ёшлар жамоасига мослаша бошлаган Сенага ёшлар ўртасидаги мамлакат чемпионатида ғолибликни қўлга киритди.

У ердаги биринчи йил деярли майдонда кўриниш бермадим, бироқ иккинчи йилдан бошлаб расмий ўйинларда асосий таркибда пайдо бўлиш имконияти кўпроқ юзага келди.

"Йокогама" мактабини тамомлагач, Наоки Сеншу университетига ўқишга кирди ва олийгоҳ жамоасида фаолиятини давом эттирди.

Университетдаги тўрт йил мен учун энг оғири бўлди ва бу давр мактабдагидан ҳам қийинроқ эди. Мен ҳатто А жамоада эмасдим, Б жамоада тўп тепардим. Дарҳақиқат, C жамоага тушиб қолишимга яқин қолган пайтлар ҳам бўлган. Майдонга тушмаган пайтларим жуда оғир ўтарди.
A жамоасига ўтишга интилиш ўрнига ўзимнинг ривожланишимга, масалан, дриблинг аниқлигини ва зарба бериш маҳоратимни оширишга эътибор қаратдим.

Сенага битирув пайти яқинлашиб қолгани сабабли хорижга кетиш ҳақида жиддий ўйлай бошлади.

Ўрта мактабнинг иккинчи босқичида ўқиб юрган кезларим Буюк Британия бўйлаб гастрол сафарига бордим, у ерда "Арсенал" учрашувларини томоша қилдим ва "Вест Хэм" ёшлар жамоасига қарши ўйнадим. У ерда футбол маданиятини ҳис қилдим ва хорижга кетишни хоҳладим.
Университетнинг учинчи курсида J2 лига жамоасига ўтиш имкониятига эга бўлдим, бироқ чемпионатда ишларим юришиб кетишини тасаввур қила олмадим. Шу тариқа, учинчи курс охири – тўртинчи курс бошида чет элга кетишга қарор қилдим.

Тўртинчи йилнинг қишида у Черногорияга йўл олди. Бироқ у ерга келганининг иккинчи куни машғулот пайтида оёқ бармоғини синдириб олди ва ватанига эрта қайтишга мажбур бўлди.

Ўшанда афсусланиш каби туйғуларни ҳис қилмайдиган ҳолатда эдим. Шифокор менда толиқиш аломатлари зўрайганини айтди. Оёқ бармоғи тўпни енгил тепаётган пайтда дарз кетди, бу шунчалик оддий ҳолатда содир бўлдики, тушкунликка тушишни ҳам билмай қолдим.

Японияга қайтиб келгач, Наоки жарроҳлик амалиётини ўтказиб, реабилизация жараёнини бошлади ва 2021 йилнинг июль ойида, шикастланганидан тахминан олти ой ўтгач, яна Черногорияга йўл олди. Шу тариқа, у иккинчи уринишда мамлакатнинг иккинчи дивизионида иштирок этаётган "Младост" билан шартнома имзолади.

Ўшанда ниҳоятда бахтиёрда эдим. Жамоа билан икки ҳафтага яқин машғулот ўтказдим. Биринчи ҳафта яхши ўтди, аммо охирги назорат ўйинида майдон алғов-далғов, рақиб эса кучли жамоа эди, шу боис ҳеч нарса қила олмадим. Ўшанда бироз тушкунликка тушдим, лекин кейинчалик машаққатларни енгиб ўтдим. Чунки у ерга машаққатларни енгиб ўтиш учун келгандим.

Ўша йили унинг Черногориядаги карьераси бошланди. Аввалига у Япониядагидан мутлақо фарқ қиладиган чемпионатга мослашиши қийин бўлди.

Рақиб футболчиларининг бўйи одатда 185 см атрофида бўлади, марказий ҳимоячилар эса 190 см бўйга эга, шу боис улар жуда кучли. У ердаги ўйинлар индивидуал жангга ўхшайди. У ердаги барча ўйинчилар металл тишли бутса кийишади, уларнинг тўп атрофидаги шиддати ҳақиқатан ҳам ҳайратланарли.
Черногориядан бошқа мамлакатларга кетган бир нечта футболчиларни биламан ва улардан "Черногория футболчиларининг жисмоний кучи ва тўп учун курашишт бошқа мамлакатларга нисбатан юқори" деган гапларни эшитганман.
Бироқ жамоавий ўйин ва ҳамжиҳатлик етишмайди, шунинг учун бунга ҳам кўникишингиз керак бўлади. Рақибни бир-бирига қўриқлаш йўқ, агар сиз ўнг қанот ярим ҳимоячиси бўлсангиз, чап қанот ҳужумчисини доимо кузатиб туришингиз керак.
Япония юқори лигасида ўйинлар эҳтиёткорлик билан парваришланадиган майдонларда ўтказилади. Черногорияда эса беллашувлар кўпинча лойқа шоли далаларига ўхшаш майдонларда бўлиб ўтади. Бундай ўйингоҳларда маҳорат намойиш этиш қийин эди, шу боис мослашишим учун тахминан олти ой керак бўлди.

Университетнинг учинчи босқичидан ўтилган инглиз тили дарсларини ўзлаштириб бориш натижасида Сенага кўрсатмаларни тушуниш ва шу тилда сўзлашувчи жамоадошлари билан мулоқот қилиш имконига эга бўлди. Серб тилини ўрганиш учун эса унга икки ярим йил керак бўлди. Шунингдек, у аввалига яшаш билан боғлиқ муаммоларга дуч келганини айтди.

Иккинчи дивизионда иштирок этиб юрган кезларимиз япониялик жамоадошим бор эди ва биз бирга яшардик, лекин бизга жуда кичик уй беришганди. Балки бу шахсий муаммомдир, лекин ёнимда кимдир бўлса, яхши ухлай олмайман. Ўша пайтларда уйқусизликдан азият чекардим.
Бир неча йил илгари худди шундай кичик хонада немис футболчиси билан истиқомат қилдим. У мусулмон эди ва ҳар куни тонгги 5 ларда намоз ўқиш учун турарди, ўша пайт мен ҳам уйғонардим. Кейинчалик ўйиним яхшилана бошлагач, раҳбарият алоҳида хона беришди.
Шахсият жиҳатдан фарқларга келсак, бошқа ўйинчиларнинг менинг буюмларимдан фойдаланаётганини тез-тез сезиб қолардим. Масалан, машғулотга банан олиб келсам, бирдан яримини йўқолганини ёки бошқа ўйинчилар менинг шиппагимни кийиб олганини кўраман. У ердаги маданий фарқларни яққол ҳис қилардим. Бундан ташқари, у ердагилар одамларга ширинлик едиришга уринишади.
Кўпинча улар ўзлари сотиб олган нарсаларини бошқалар билан баҳам кўришади ва агар рад этсангиз, оғзингизни очиб бўлса-да, едиришга ҳаракат қилишади, шунинг учун охир-оқибат рози бўлишга мажбур бўламан. Шу нуқтаи назардан уларни жуда меҳрибон дейишим мумкин. Уларнинг характери японияликлардан яққол ажралиб туради.

"Младост"даги биринчи мавсумида жамоа иккинчи дивизиондаги 10 та клуб ичида учинчи ўринда якунлади. Яхши таассурот қолдира олгани туфайли Наоки биринчи дивизиондаги "Езеро" сафига қўшилди. Ушбу клубга аста-секин мослашиб борган Наоки голлари ва ассистлари билан мухлисларни хурсанд эта бошлайди.

Ёш пайтимдаёқ Европага талпиниб, олдинга қадам ташлаш учун келганман, шу боис бироз ҳадигим бор эди. "Нега кутилганидек ўйнай олмаяпман" дея ўзимдан-ўзим хафа бўлардим. Бу ҳолат менда коллеждаги дамларимни эслатиб юборарди. Аммо ҳозир ўтмишга ўгирилсам, руҳий жиҳатдан ўсгандек бўлдим.

Ўтган йилнинг ёзида у Венгрия биринчи дивизионининг "Дебрецен" клубига бориб қўшилди.

Жамоага қўшилганимдан хурсандман. Янги муҳитда янада ривожланиш ва жамоа ғалабаларига ҳисса қўшиш учун бор кучимни сарфлайман.

Жорий йилнинг январида эса Наоки Сенага Ўзбекистоннинг ОКМК клуби билан икки йиллик шартнома имзолади. Куни кеча эса у "Шўртан"га қарши назорат учрашувида ўз ҳисобига гол ёздириб қўйди.