"Кеча, бугун, эртага" лойиҳасида 1 апрель ҳазили...

Ундан аввал хонани эшигини оча туриб, ўзимча телефонда гаплашаётгандек бўлдим.

- Ҳа, бўлди соат 13:00га кел. Шоколад эсингдан чиқмасин фақат. Буни болалар ейдида.
Одатдагидек кун... Соат 12:50да иккинчи телефонимга ўзим қўнғироқ қилдим.

- Жамшид, қаердасан, ҳа, бўлди... ҳозир йигитлардан бири чиқади.
- Толиб, институт олдига чиқиб тур, 5 дақиқа ичида келиши керак.

Толиб чиқиб кетди.
- Нарзулла, тез "Акбар" чойидан дамла. Зоир, сен пиёлаларни меҳмонлар учун мўлжалланган хонага олиб кир. Илҳом, сен камерани тайёрла.
Ҳамма иш-ишига йўналди. Ҳазил янада табиий кўриниш олиши учун, уйда қолиб кетган фотоаппаратимни эслаб, ўзимни-ўзим койигандек бўлдим. Ҳамма лаққа ишонди.

5-дақиқа ўтар-ўтмас, Толибдан қўнғироқ бўлди.
- Нодир ака, қайси томонда экан, айтган жойингизда кўринмаяпти?
- Толиб, бир дақиқа сабр қил, ҳозир билиб айтиб юбораман.
5 дақиқа ўтиб, Толибга қўнғироқ қилдим ва бўлди, келавер, бошқа томондан келибди, дедим...

Бироз ўтиб суҳбатхонада ҳамма жам, фақат Жамшид кам ))

.. Бошқа чидай олмадим, кулиб юбордим...

Шундай ажойиб ижодий гуруҳимиз бор бизни... Ҳа айтгандай Хайрулло Холиқов Искандеров учун маҳсус саволлар тайёрлашга киришган эдилар...

Нодирхўжа Юлдашев