RU

Последние новости

14:07Алибоев, Норчаев, Жиянов, Ҳожимирзаев ... Суперлига 14-тур рамзий терма жамоаси  3 13:27Расман: Оливье Жиру "Лилль"га ўтди  0 13:08"Барселона" 2025/26 мавсум учун уй либосини тақдим этди  1 12:40Ла Лига раҳбари Тебас клублар ўртасидаги ЖЧ ҳақида: "Бу турнир бошқа ўтказилмаслиги учун қўлимдан келган барча ишни қиламан"  8 12:15Дьокереш инглиз клуби билан келишиб олди  0 11:47Факт: Вадим Абрамов жамоаси Виталий Левченко бошқараётган "Нефтчи"ни ҳали ютмаган  9 10:48Бугун аёллар терма жамоамиз Лаосга қарши баҳс олиб боради  0 10:19Суперлига. 15-тур расмийлари маълум. Марказий учрашувни Лутфуллин бошқариб боради  6 09:44Алонсо ғалабадан сўнг ўз фикрларини билдириб ўтди  11 09:17Ўзбекистон кубоги. Бугун сўнгги чорак финалчилар аниқланади  4 08:48Ўзбекистон МТЖ аъзоси “Пахтакор“га қайтиши мумкин  20 08:20Клублар ўртасидаги ЖЧ. Чорак финал жуфтликлари билан танишинг  31 07:57Клублар ўртасидаги ЖЧ. Сўнгги чорак финалчи аниқланди  2 07:34Суперлига. Бугун "Динамо" "Нефтчи" учрашуви бўлиб ўтади  13 02:00Клублар ўртасидаги ЖЧ. "Реал Мадрид" "Ювентус" минимал ҳисобда енгиб, чорак финалга йўл олди  61

Ишонинг, яхши одамлар кам эмас Новости

Ишонинг, яхши одамлар кам эмас

Теги :  Патрис Эвра
Патрис Эвра – Италияга бўлган сафари ҳаётини қанчалик ўзгартириб юборгани ҳақида.

«1998 йил, мен 17 ёшда эдим. Дўстларим билан қандайдир мусобақада иштирок этаётган эдик. Шунда бир киши ёнимга келиб, "Торино"да кўрикдан ўтишни истайсанми", — деб сўради. Мен у инсонни деярли танимасдим. Билганим фақатгина Парижда унинг ўз ресторани борлиги эди. Аммо рози бўлдим. У менга қўнғироқ қилишини айтди ва хайрлашди. Албатта, мен ҳеч қандай қўнғироқ бўлмайди деб ўйлагандим ўшанда.

Лекин у ваъдасининг устидан чиқди ва биз Туринга йўл олдик. "Торино" менга шартнома таклиф қилмади, лекин кўрикда учинчи дивизион клуби директори бор эди. У мени жамоасига чақирди.

Мен Парижга қайтдим ва Сицилиянинг кичик бир жамоаси мен учун жаннат эшикларини очишини ҳаёл қила бошладим. 

Аммо унга етиш осон бўлмасди. Менга жамоа Италия шимолида тоғли зоналарда машғулот олиб боришини айтишди. Мен умримда бирор марта ҳам бегона мамлакатга бир ўзим кетмагандим. Италиянча гапирмасдим, қўлимда бир парча қоғоз билан йўлга тушдим. Ўша қоғозда онамнинг телефон рақамлари ёзилганди. Аввал Миланга етиб бориш ва у ердан бошқа транспортга ўтириш зарур эди. 

Миланга етиб келдим, улкан таблога кўзим тушди. Чиптамга қарадим, яна таблога қарадим. Мен чиқишим керак бўлган поезд қани?

Шунда олдимга бир нотаниш одам келди. Бир кўзи кўрмас экан, ўзи Сенегалданман деди. "Яхшимисан оғайни? Адашиб қолдингми? Анчайин ҳомушсан».

Мен қаерга боришим кераклиги, қайси томонга юришни билмаётганимни айтдим ва чиптани кўрсатдим. «Сенинг поездинг бир соат олдин кетиб бўлди».

У онамга қўнғироқ қилди, нима бўлганини айтиб берди. Табиийки, ойижоним ҳавотир ола бошладилар ва саросимага тушиб, мени ортга, Парижга жўнатиб юборишни илтимос қилди. Лекин ўша нотаниш инсон – у худди фариштадек эди. «Ташвишланманг, эртага уни ўзим тўғри йўналишдаги поездга чиқариб юбораман», - деди.

Кейин биз унинг уйига бордик. Мен уникида овқатландим, ётиб ухладим. Эрталаб соат олтида ўша киши мени уйғотди ва вокзалга олиб борди, қайси поездга чиқишимни ҳам кўрсатди. Мен у инсон кимлигини ўшанда ҳам, ундан кейин ҳам била олмадим. Лекин умримнинг охиригача ундан миннатдорман.

Йўл-йўлакай бошқа бир муаммо юзага келди. Мен қайси бекатда поезддан тушишим кераклигини билмасдим. Қўлимдаги қоғозда бекат номи ёзилган, лекин тилни билмаслигим сабабли ҳар сафар поезд тўхтаганда атрофдагиларнинг "бошини қотиришни" бошлардим.

Охир-оқибат поездда фақат мен ва уч нафар черков ходималари қолди. Учинчи ёки тўртинчи саволдан кейин уларнинг ҳам жонига текканимни тушундим, лекин охири етиб бордим. Поезддан тушдим ва ҳайратдан карахт ахволда эдим. 

У ерда буткул ҳеч нима йўқ эди. Ҳаттоки ўриндиқлар ҳам. Фақатгина шамол эсарди. 

«Ана энди йўқолиб қолганим аниқ. Ёрдам бергани на Миланда қолиб кетган фаришта, на қўнғироқ қилгани телефон, умуман ҳеч ким йўқ эди. Нима қилсам экан?»

Кутишга қарор қилдим. Беш дақиқа, ўн, ўттиз... Бир соат, икки соат... Ҳеч ким мени кутиб олиш учун келмасди. Қуёш ботиб, кун қоронғулаша бошлади.

Орадан олти соат ўтди.

Мени олиб кетиш учун машина келди, ичида клуб директори. «Кечирасан, кечирасан. Биз сени поездга кеч қолдинг деб ўйлагандик. Бла-бла-бла». У мени меҳмонхонага олиб келди ва машғулот учун махсус кийимларимни берди. Уларни кийиб ойнага қарадим… «Наҳотки!». Ўша лаҳза мен дунёдаги энг бахтли болакай эдим. Ойимга қўнғироқ қилдим. «Ойи, ишонасизми? Бизга таом тортиляпти. Бу ерда қошиқ, вилка, барчаси уч хилдан экан!»

Онам йиғлаб юборди».

Ўша инсон бўлмаганда, нима бўлишини тасаввур ҳам қила олмайман. Ваҳоланки, унга менинг ҳеч қандай фойдам тегмади. Яхши одамлар кам эмас, ишонинг. Мен бунга ишонаман!"


Нозима Зарипова таржимаси

Рейтинг: +57   

Комментарии

championat.asia
< посмотреть последние новости
Яндекс.Метрика